Supervisanten laten groeien

Wiesette Krol1, Judith Hollands1
1Huis voor Schematherapie

Kernwoorden

supervisie, parallelprocessen, weerstand, werkvormen, groeien

Doelgroep

Volwassenen
Gezinnen en relaties
Ouderen

Thematiek en problematiek

Transdiagnostisch, Overig

Kennisniveau deelnemers

supervisor

Workshop

Supervisie geven lijkt makkelijker dan het is. Er is weinig bekend over de do’s en dont’s van supervisoren en recente literatuur is maar mondjesmaat voor handen. Wie een goede therapeut is hoeft nog geen goede supervisor te zijn.
Supervisie is gericht op de professionele ontwikkeling van de supervisant en zou mogen zorgdragen voor herstel van het zelfgevoel. De supervisor biedt, als het goed loopt, optimale condities voor ontwikkeling, beschikt over voldoende methodische en technische ervaring, onderkent behoeften van supervisant en cliënt, is consistent in stijl, sensitief en maakt constructief gebruik van parallelprocessen (Tijhuis 2003).
Maar nooit kan je in alles de goede supervisor zijn.
Het supervisor worden of zijn roept veel vragen op: wat heeft deze supervisant in deze fase van zijn opleidingstraject, loopbaan of levensfase nodig? Hoe kan supervisie hierop aansluiten? Welke competenties heb ik als supervisor nodig om een goede werkrelatie met mijn supervisant op te bouwen? Als ik als supervisor goed aansluit bij mijn supervisant, is het dan ook technisch en theoretisch goed? Is er evidentie voor goede supervisie?
In deze workshop wordt aandacht besteed aan deze en andere vragen.
We gaan oefenen met weerstand bij supervisanten. Wat als de supervisant geen casusconceptualisatie wil maken? Wat als hij of zij geen experientiele technieken durft toe te passen? Wat als er te weinig gebeurt in de therapie sessies? Wat als de supervisant niet of onvoldoende groeit tijdens de supervisie?
Er wordt geoefend met verschillende werkvormen die je kunt gebruiken in supervisie en intervisie.

Doel van de workshop
Meer stilstaan bij het proces van supervisie geven
Oefenen met weerstand tijdens supervisie
Steviger worden als supervisor
Nieuwe werkvormen oefenen

Gevraagd wordt eigen lastige casuïstiek in te brengen.

Literatuur

Beunderman, R., Colijn, S., Geertjens, L. en van der Maas, F (red). (2016) Theorie en praktijk van supervisie in de ggz. Utrecht: De Tijdstroom.

American Psychological Association (2015). Guidelines for clinical supervision in health service psychology. American Psychologist, 70, 33-46. DOI:10.1037/a0038112.

Falender, C.A., Shafranske, E.P., & Ofek, A. (2014). Competent clinical supervision: Emerging effective practices. Counselling Psychology Quarterly, 27, 393-408.

Tijhuis, L. (2003). Supervisoren. Interne publicatie VKJP supervisorencursus. Utrecht: VKJP.